مـــــــــــــــــــکتب خـــــــــــــــــــــــــونه
این مکتب خونه با همه ی مکتب خونه های دنیا فرق داره ! می پرسی چرا ؟ بیا تو خودت می فهمی ...مـــــــــــــــــــکتب خـــــــــــــــــــــــــونه
این مکتب خونه با همه ی مکتب خونه های دنیا فرق داره ! می پرسی چرا ؟ بیا تو خودت می فهمی ...یادمان باشد ...
در لابلای دامن شبرنگ زندگی
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم
یادمان باشد اگر این دلمان بی کس شد
طلب مهر ز هر چشم خماری نکنیم
یادمان باشد که دگر لیلی و مجنونی نیست
به چه قیمت دلمان بهر کسی چاک کنیم
یادمان باشد که در این بهر دو رنگی وریا
دگر حتی طلب آب ز دریا نکنیم
یادمان باشد اگر از پس هرشب روزیست
دگر آن روز پی قلب سیاهی نرویم
یادمان باشد اگر شمعی و پروانه ای یکجا دیدیم
طلب سوختن بال و پر کس نکنیم
ولی آخر تو بگو با دل عاشق چه کنم
یاد من هست طلب عشق ز هرکس نکنم
بی مقدمه
کسی مسیر خدا را به من نشان بدهد
دل سیاه مرا دست آسمان بدهد
درون پیله سر در گمی اسیرم ، آه
کسی برای پریدن به من توان بدهد
به دشت خیره شدم تا مگر که قاصدکی
نشانه ای به من از یار مهربان بدهد
و کاش رنگ غزلهای نا سروده من
بهار شعر مرا شور ناگهان بدهد
هزار بیت به وصفش قصیده میخوانم
اگر که بغض گلوگیر من امان بدهد
من از حکایت آشفتگی پرم اما
کجاست او که مرا جرات بیان بدهد ؟
همیشه منتظرم تا عزیز خوش خبری
خبر ز آمدن او دوان دوان بدهد
چه سرد مرده ام اینجا ، کجاست دستی که
به بند بند وجودم دوباره جان بدهد ؟
چه سرد مرده ام اینجا
خدا کند ...
خدا کند که دوباره بهار برگردد
به قاب عکس دلم عکس یار برگردد
خدا کند که پس این سالهای دور سفر
به بالهای پرستو قرار برگردد
طلایه دار شفق با سپیده باز آید
ز شرق آبی جاده ، سوار برگردد
چه میشود اگر از سمت جمعه های سپید
به سرخی دل چشم انتظار برگردد
و صبحی از پس این ابرهای بغض آلود
امام عاطفه ، خورشید وار برگردد
تمام آینه هامان اسیر زنگارند
دعا کنیم که آیینه دار برگردد
حریم باغچه در انحصار پاییز است
خدا کند که دوباره بهار برگردد
خدایا دوستت دارم
زندگى کردن مثل دوچرخه سوارى است. آدم نمى افتد، مگر این که دست از رکاب زدن بردارد ...
ادامه مطلب ...