دریچه ای به سوی ابدیت

 

 

 

روشنی دیده ام! نور قلبم! عشق جاویدان من!
در این دنیا که باتلاقی است برای در جا زدن و روزمرگی هر انسانی باید راهی به ابدیت بیابد و من عشق تو را راهی برای ابدی شدن هستی ام برگزیده ام.  تنها نقطه اتصال من با ابدیت عشق توست.
اگر می بینی که بر عشق سجده می کنم و هستی آفرین را برای خلق عشق در نهادم تحسین و تکریم می نمایم برای آن است که با عشق تو ماورایی می شوم و مرزهای زمین و زمینی بودن را در می نوردم. عبادت عاشقان با عبادت آنان که درد عشق ندارند فرق می کند و وجد عابدانه بیشترین شباهت را با وجد عاشقانه دارد . کلام عاشق نیز بیشترین شباهت را با کلام پرستشگران دارد.
آری تو  راه من به سوی خدا هستی و من با عشق تو خدا را لمس می کنم و می بینم و با خدا راز و نیاز می گویم.
عشقت دریچه من به سوی ابدیت است.